שמע  ישראל  יהוה  אלהינו  יהוה  אחד

Onderwerpen

Volgende pagina >


De leer van de nazoreeën na Jezus

door J.C. Plooy


Inleiding

Van de 1e eeuw v.Chr. tot en met de 4e eeuw n.Chr. - en wellicht nog langer - heeft er aanvankelijk in Palestina en later ook in de wijde omgeving daarvan, tot in het noord-Syrische Aleppo en mogelijk zelfs tot in Mesopotamië, een joodse groepering bestaan, waarvan de leden zichzelf ‘nazoreeën’ noemden. In de eerste eeuw van haar bestaan was deze groepering nog geen sekte in de eigenlijke betekenis van het woord, maar droeg zij veeleer het karakter van een gemeenschap van gelijkgestemde gelovigen. Dit veranderde ingrijpend met het optreden van Jezus. Met name na de dood, de verrijzenis en de hemelvaart van Jezus ontwikkelden de nazoreeën zich tot een afgescheiden beweging binnen het jodendom, die zich van de andere joodse stromingen onderscheidde door het geloof, dat de Messias niet meer behoefde te komen, maar in de persoon van Jezus al gekomen was. Uit deze beweging is het christendom voortgekomen.

In deze studie probeer ik te achterhalen, wat de leer van de nazoreeën is geweest. Ik beperk mij daarbij tot de periode na de hemelvaart van Jezus. Voor wat de nieuwtestamentische periode betreft neem ik als uitgangspunt de hypothese, dat de leer van de nazoreeën overeenkwam met de leer van de apostelen in Jeruzalem, zoals die uit de Handelingen der apostelen en de Brief van Jakobus blijkt, maar niet per se met die van Paulus en Johannes, van wie immers vaststaat dat zij op diverse punten van de leer van de apostelen in Jeruzalem zijn afgeweken en niet alleen geografisch, maar ook leerstellig hun eigen weg gegaan zijn [1]. Voor de periode na de afsluiting van het Nieuwe Testament ga ik uit van de beschrijvingen die christelijke auteurs uit de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis van de nazoreeën gegeven hebben.

Er zijn geen aanwijzingen, dat de leer van de nazoreeën in de loop van de tijd na Jezus' hemelvaart een grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Het lijkt er veeleer op, dat de beweging na haar verwijdering van de hoofdstroom der christelijke orthodoxie heeft vastgehouden aan de leerstellingen die reeds in de nieuwtestamentische periode ontwikkeld waren. Ik zie dan ook af van pogingen tot periodisering en beschrijf de leer van de nazoreeën thematisch geordend, waarbij ik ter vergelijking met de christelijke orthodoxie de hoofdthema's van het christelijk geloof als leidraad neem.

Overzicht:

1. God
2. Bijbel
3. Schepping en regering der wereld
4. Jezus
5. Het heil
6. Kerk en sacramenten
7. Wederkomst en oordeel
8. Levenspraktijk

U kunt rechtstreeks naar een hoofdstuk gaan door op de desbetreffende link te klikken. U kunt ook door de tekst bladeren door te klikken op "vorige pagina" of "volgende pagina".

Volgende pagina >



1. Hoewel Petrus wel tot de nazoreeën behoord heeft, kunnen de brieven die aan hem worden toegeschreven, niet worden beschouwd als nazoreïsche teksten. Dat geldt niet alleen voor 2 Petrus, dat waarschijnlijk ten onrechte aan Petrus wordt toegeschreven, maar ook voor 1 Petrus. Reeds uit 1 Petrus 1:1 blijkt, dat de brief niet gericht was tot nazoreeën, maar tot joden in Klein-Azië. Bovendien ademt 1 Petrus 1:3-12 een hellenistische sfeer: het heil bestaat volgens die passage niet - zoals bij de nazoreeën - uit vergeving van zonden en levensheiliging, maar uit de ‘zaligheid der zielen’, die pas na de dood en de wederopstanding verkregen wordt.


Deze site is in ontwikkeling en zal geleidelijk worden verbeterd en aangevuld.
Ik raad u daarom aan mij geregeld te bezoeken om kennis te nemen van eventuele updates.
© Jacobus C. Plooy, DJC
Datum laatste update van deze pagina: 14 januari 2011